سانتریفیوژ نیروهای گریز از مرکز برای جداسازی موثر اجزای نمونه بر اساس اندازه و چگالی ایجاد می کند. عدم تعادل وزن کوچک می تواند باعث ایجاد ارتعاشات غیرعادی شود که می تواند به روتور آسیب برساند. یک سانتریفیوژ نامتعادل به اندازه یک واکنش شیمیایی ناپایدار خطرناک است. این نه تنها می تواند به ابزار آسیب برساند، بلکه می تواند یک اثر دومینویی از فجایع را از خرابی ابزار گرفته تا شکستن نمونه که می تواند آلاینده های بالقوه مضر را در محیط آزاد کند (نمونه های عفونی، آئروسل های مضر و غیره) و آسیب کاربر، آغاز کند. به طور کلی، منجر به تخریب در مقیاس بزرگ و ایجاد یک خطر ایمنی بزرگ می شود. تعادل دقیق در طول سانتریفیوژهای با سرعت بالا بسیار مهم است. برای درک بهتر این موضوع، باید به برخی از مفاهیم اولیه فیزیک بازگردیم. طبق قانون دوم نیوتن، نیروی (F) برابر با جرم (M) ضربدر شتاب (A) است. بنابراین، نیروی گریز از مرکز ایجاد شده در طول سانتریفیوژ مستقیماً با جرم و شتاب نمونه متناسب است. در حین حرکت دایره ای، شتاب به سرعت چرخش و شعاع روتور مربوط می شود. در سرعت های بالا، حتی تغییرات جزئی در جرم نمونه می تواند منجر به عدم تعادل نیروی قابل توجهی شود که می تواند فاجعه بار باشد. صرف نظر از اینکه سانتریفیوژ دارای روتور با زاویه ثابت یا سطل نوسانی است، دو فاکتور مهمی که در هنگام بالانس کردن باید در نظر گرفته شود شامل حجم نمونه و آرایش متقارن لوله ها است. حصول اطمینان از اینکه حجم نمونه در همه لوله ها برابر است و لوله ها مستقیماً در مقابل یکدیگر در سانتریفیوژ قرار می گیرند، مهم است. اگر تعداد لوله‌ها نابرابر بود، با اضافه کردن یک لوله اضافی پر از آب به همان حجم لوله‌های آزمایشی، آن را یکنواخت کنید. اگر محلول ها چگالی مشابهی ندارند ، لوله ها باید از جرم مساوی به جای حجم باشند تا به درستی متعادل شوند. یک عامل اضافی که در مورد روتورهای سطل چرخشی باید در نظر گرفت این است که مطمئن شوید که همه شکاف ها دارای سطل های روتور مناسب با ماشین و وزن یکسان هستند.
لینک‌های مفید
سانتریفیوژ پی ار پی